Serye ng bidyo: Ang art o sining ng wheeling

Pagpapaandar ng Isang Kamay

Sa karaniwan, palagi mo dapat gamitin ang iyong dalawang kamay kapag pinapaandar mo ang iyong wheelchair.

Ngunit sa realidad, may mga panahon na isang kamay lang ang magagamit mo, gaya ng kapag kailangan mong hawakan ang Vanilla Latte tulad nito.

Ang unang paraan ay ang pagpapalipat-lipat ng kamay (hand switch). Ang ibig sabihin nito ay papaandarin mo ito sa zig zag landas.

Pero dahil karamihan sa mga bangketa ay padalisdis, pwede kang pumili ng daraanan kung saan mas itutulak mo ang pababang gulong para hindi mo na kailanganganing masyadong magpalipat-lipat ng kamay. Huwag ka lang masyadong magpabilis – doon ka mawawalan ng kontrol.

Paggamit ng Momentum

Dahil palagi kang nagpapaandar ng wheelchair, ang mga braso at balikat mo ay palaging nanganganib na magamit o mapagod nang husto.

Isa sa pinakamakabuluhang paraan para maprotektahan ang iyong sarili ay ang paggamit ng momentum sa tuwing posible.

Ang pinakakaraniwang halimbawa ay kapag nasa rampa. Kapag nagsimula kang nakapirmi, masyado mong pinupuwersa ang iyong mga balikat para umandar.

Pero kung may kaunti kang momentum habang paparating ka rito, hindi mo kailangang mapuwersa nang husto, at makakaakyat ka sa rampa sa pamamagitan ng mas kaunting pagtulak.

Pagtalon sa Gilid ng Bangketa (Curb Jumping)

Halos lahat ng lugar ngayon ay mayroon nang mga curb cut (pababang rampa ng bangketa), pero paminsan-minsan isang bahagi lang ng kalsada ang mayroon nito, o kaya ay inilalagay nila ito kung saan kailangan mong sadyaing makarating dito. At maraming mga sitwasyon kung saan nakakasagupa tayo ng mga tig-iisang hakbang sa mundo.

Kaya, ituturo ko sa iyo ang mga pangunahing kaalaman sa curb jumbing.

Paglabas at Pagpasok sa Kotse

Gumagamit ako ng rigid frame na wheelchair, at nagmamaneho ako ng kotseng may dalawang pintuan. Narito ang paraan ko ng paglalagay ng aking chair sa loob ng kotse.

Zen Wheeling

Ang meditasyon ay ang kasanayan ng pagiging presente, hindi nadadala ng mga isipin ng nakaraan at ng hinaharap. Parang meditasyon din ang pagpapaandar sa iyong chair, at ang tawag ko rito ay “Zen Wheeling.”

Ito ang dahilan kung bakit mahalaga ito: Dahil palagi nating pinapaandar ang ating wheelchair, nagsasayang tayo ng enerhiya, o malala pa, napipinsala natin ang ating mga balikat at likod dahil sinusubukan nating mapanatili ang parehong bilis, o palagi tayong paderetso umandar. Minsan, naiinis tayo sa mga hindi patag na daan.

Tungkol kay Gary Karp

Si Gary Karp ay isang manunulat at tagapagsalita at ang kaniyang layunin ay ang bigyang-kaalaman ang lipunan tungkol sa matinding mga pagbabago na naganap sa tinatawag niyang “Makabagong Kapansanan (Modern Disability).” Si Gary ay nagsimulang gumamit ng wheelchair pagkatapos niyang magkaroon ng spinal cord injury noong 1973 sa edad 18, at nakapaglabas na siya ng apat na libro na komprehensibong naisulat bilang isang mamamahayag ng kapansanan, at nagsasalita siya sa harap ng iba’t ibang uri ng madla, gaya ng mga negosyo, pamahalaan, at mga samahan kung saan siya ay naaalala dahil sa kaniyang dedikasyon, kalinawan, at katatawanan, pati na rin dahil sa kaniyang kahanga-hangang kakayahan sa juggling! Mula pa noong 2003, nakapaglibot na si Gary sa Amerika at nagsalita sa mga unibersidad at mga rehab center sa pagtataguyod ng Christopher & Dana Reeve Paralysis Resource Center. Noong 2007, si Gary ay idinagdag sa Spinal Cord Injury Hall of Fame bilang isang disability educator. Dagdagan ang nalalaman tungkol sa kaniya sa moderndisability.com.